Παραμονή Πρωτομαγιάς

Τη παραμονή της πρωτομαγιάς ο Σύλλογός μας, με μια μια ομάδα παιδιών, αναβίωσε στην πόλη μας ένα παλιό έθιμο, που είχε σχέση με τη μετάβαση από την εποχή του χειμώνα στην εποχή της άνοιξης.

Κατά το απόγευμα, ομάδες από 8 έως 10 παιδιά, κρατώντας στα χέρια τους καπάκια από μαγειρικά σκεύη, γύρισαν στα αιτωλικιώτικα στενά, χτυπώντας τα ρυθμικά και τραγουδώντας το δίστιχο:

Όξω ψύλλοι όξω κορέοι
μέσα οι νοικοκυραίοι!

Παλάιότερα όταν τελείωναν το τραγούδι έτριβαν τα καπάκια μεταξύ τους και με το μαύρισμα που δημιουργείτο από την τριβή έβαφανμαύρα τα πρόσωπά τους.
Περίπου το ίδιο έθιμο συναντιέται στη Μυτιλήνη το 1680, όπως χαρακτηριστικά μας το περιγράφει ο Γάλλος περιηγητής Grelot , ο οποίος πέρασε από το νησί την ίδια χρονιά. Στη Μυτιλήνη βρέθηκε Μάρτη μήνα και είδε το έθιμο του ‘’ ψυλλοδιώγματος ‘’.

‘’ Μια μέρα εκεί που έκανα τον περίπατό μου στην πόλη βλέπω σ’ όλα τα παράθυρα γυναίκες να χτυπούν με ραβδιά τηγάνια, χύτρες, ταψιά κι άλλα χαλκώματα. Κατάπληκτος μπαίνω στο σπίτι ενός φίλου Έλληνα. Βρίσκω τα παιδιά να χορεύουν στην κάμαρα, ενώ η μητέρα τους κουδούνιζε, και να τραγουδούν το δίστιχο :

Όξω ψύλλοι και κοριοί
μέσα Μάρτης και χαρά

Οι γυναίκες πίστευαν ότι μ’ αυτή την τελετή της 1ης Μαρτίου θα έδιωχναν από το σπίτι τους όλα τα ζωύφια। Αυτή η δεισιδαιμονία, το ‘’ψυλλόδιωγμα ‘’, όπως το λένε σ’ όλη την Ανατολή δεν είναι τυχαία. Ξεκινάει απ’ ότι οι ψύλλοι αποτελούν πραγματική μάστιγα σ’ όλη την Ανατολή. ‘’

Το βράδυ , όταν πια θα νύχτωνε για τα καλά, τα παιδιά γυρίζουν από στενό σε στενό, σε όλο το Αιτωλικό και προσπαθούν να κόψουν κρυφά από τις γλάστρες των μπαλκονιών τα λουλούδια। Με αυτά θα φτιάξουν το μαγιάτικο στεφάνι, που θα κρεμαστεί μπροστά στην εξώπορτα.